Serdest, bi her awayî -bi şerê xwe yê reş û spî ve!- bêhn û hebûna zimanê kurdî qedexe kirin û kirin ku qurmê zimanê kurdî birize û bikeve ber taq û diwaran, dû re bi rûyê xwe yê reş ve rabûn gotin: "Pirtûka we tune, romana we tune, matematîka we tune, tune tune... nexwe Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Bindestên reben û evdal jî, li şûna ku dê rahêjin per û baskên peyva Kurdî û ji xwe re bikin NEFESA HEBÛNA XWE, li şûna ku dê zengîniya zimanê Kurdî ji xwe re bikin şûr û mertal û ber bi azadiya rih û nasnameya xwe ve bimeşin, radibin gotinên serdestên xwe bi meqam û melodiya pepûkiya xwe ve dubare dikin: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Serdest, bi sîstem û medyaya xwe ya ku dişibe goristaneke veşartî, bi derew û dek û dolabên xwe yên ku di Akademiya xwe de pijandine û bi taktîk û stratejiyên xwe yên "POST" û sûreal ve bi şev û roj her tecawizî rihê zimanê Kurdî kirin, dû re jî rabûn bi manûpile û berovajîkirinên xwe ve bindestên xwe neheq kirin: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Bindest jî li şûna dê wekî adetên berê pozê wan bişewite û şev û rojên xwe ji bo serkeftina rihê zimanê xwe bixin yek, radibin çawa ku ji wê TECAWÎZA VANDALÎ zewq standibin xwe bi devkî davêjin erdê, bi fona zimanê serdestan dikin pistepist û piçekî xwe jî neheq dikin: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Serdest, di Ûniversîte û Akademiyên xwe de hemû beşên olojiyê ji folklor, mûzîk û xewnên Kurdan re kirin tirbeke fireh û li gorî hovîtiya xwe fatîhayekê jî li ser xwendin: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Bindest jî çawa ku qîma xwe bi vê tirba fireh anîbin û çawa ku bixwazin li ber dilê serdestên xwe şêrîn bibin zîtikekê li cineta zimanê xwe didin û hêj li berî fatîhaya serdestên xwe dibêjin, "Amînnnnn...!"
Dema ku Koçerên wekî min jî bixwazin neynikekê bidin rûyê wan û pêlî dûvikê wan bikin, xwe dicircirînin û gazincan dikin: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
Welhasil çîroka serdest û bindestan li ba me kurdan jî bi rengê xwe yî veşartî û nepenî ve her xwe dubare dike.
Heta ku ev çîrok wisa xwe dubare bike, meriv jî nikare ava du sê gotinên bejî ji bo fikreke nû bimeyîne...
Aqilê serdestan li gelek deveran û pir caran dibe barê bindestan: "Zimanê Kurdî têra her tiştî nake...!"
A baş ew e ku meriv xwe dîsa bispêre fîlozofo mezin Roland Barthes: "Nexweşiyeke min heye, ez li her derê ziman dibînim..."
Evdile Koçer
evdilekocer@yahoo.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder